ورشکستگی اخیر شرکتهای بزرگ در سطح بینالمللی و نوسانهای بورس اوراق بهادار در ایران، منجر به هدر رفتن منابع و عدم بهره گیری از فرصتهای مناسب سرمایهگذاری می شود. این مهم، نیاز به وجود ابزارهایی برای ارزیابی توان مالی شرکتها را نشان میدهد. یکی از ابزارهای مناسب (برای ارزیابی توان مالی شرکتها) استفاده از نسبتهای مالی است. محققان بااستفاده از نسبتهای مالی، مدلهایی برای پیشبینی ورشکستگی شرکت ها ارائه دادهاند. هدف از انجام این پژوهش، کمک به سرمایهگذاران جهت تصمیم گیری بهتر برای سرمایه گذاری در شرکت هایی با وضع مطلوب مالی و غیر ورشکسته و همچنین فراهم نمودن شواهد لازم جهت سنجش و ارزیابی سودمندی مدلهای مالی پیش بینی ورشکستگی است. برای این منظور فرضیه های تحقیق ارائه شده در این پژوهش عبارتست از:
مدل های فالمرو زیمسکی ابزارهای مناسبی برای پیش بینی ورشکستگی شرکتها هستند.
بین نتایج این دو مدل در پیش بینی ورشکستگی یک شرکت، تفاوت معنی داری وجود دارد.
نتایج آزمون فرضیهها نشان میدهد که: هر دو الگو توانایی تقسیم شرکتها را به دو گروه ورشکسته و غیر ورشکسته دارند. ولی بین نتایج این دو مدل در پیشبینی ورشکستگی یک شرکت تفاوت معنیداری وجود ندارد.
)