امروزه نقش بانکها در حوزه تأمین مالی و رفع نیازهای سرمایهای کسب و کارها کاملاً آشکار است. این اقدام مؤثر بانک از طریق وامدهی به متقاضیان صورت میگیرد. وامدهی همچنین مهمترین منبع درآمد هر بانک به شمار میرود. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر وامدهی مسئلهای مهم بهشمار میرود. برخی از این عوامل شرایط اقتصادی کشور هستند و بیرون از حوزه بانکها به وجود میآیند و برخی دیگر عوامل داخلی بانکها هستند. این پژوهش به بررسی دو عامل تورم به عنوان عامل بیرونی و عامل میزان کفایت سرمایه به عنوان عامل درونی و رابطه و تأثیرات آن بر روی وام دهی بانکها میپردازد. دادههای گردآوری شده در یک دوره زمانی 5 ساله از 1388 تا 1392 و متعلق به بانک‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. فرضیات تحقیق با روش رگرسیون چندگانه خطی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج آزمون رگرسیون حداقل مربعات تعمیم یافته نشان داد که تورم بر میزان وامدهی بانکها مؤثر است، اما متوسط کفایت سرمایه رابطهای با میزان وامدهی بانکها ندارد.
)